Betonem nazywamy kompozyt, który powstaje, gdy zmieszane zostaną we właściwych proporcjach spoiwo i wypełniacza. Rolę tego pierwszego spełnia cement, a jako wypełniacz służy najczęściej kruszywo. Czasami do betonu dodawane są również relatywnie niewielkie domieszki innych substancji. Dzięki temu produktowi końcowemu nadane mogą zostać pewne specyficzne cechy.
Niewątpliwie beton jest jednym z najpowszechniej stosowanych w budownictwie materiałów. Wynaleziony został relatywnie wcześnie. Używano go już na terenie Mezopotamii. Później technologię wytwarzania betonu przejęli Rzymianie. W średniowieczu zaprzestano jego wykorzystywania, został na nowo odkryty w czasach renesansu.
Najzwyklejsza odmiana betonu powstaje po związaniu oraz stwardnieniu betonowej mieszanki. Kruszywo wykorzystane w procesie produkcyjnym bywa czasami grube, jak na przykład żwir. W innych przypadkach może być bardzo drobne. Nierzadko wykorzystuje się jako kruszywo piasek, którego ziarenka nie przekraczają rozmiaru dwóch dziesiątych centymetra. Od jakiegoś czasu wykorzystuje się również kruszywa keramzytowe, albo inne oparte na sztucznych polimerach.
Dzięki dodatkom oraz domieszkom można wpłynąć na to, jakie właściwości będą miały bloczki betonowe będące produktem końcowym. Odpowiednia domieszka jest w stanie na przykład zwiększyć urabialność mieszanki, albo opóźnić proces wiązania. W powszechnym użyciu są także dodatki, które pozwalają na znaczne podniesienie mrozoodporności betonu, czy jego odporności na wilgoć.
